Afgelopen maand ben ik niet alleen vaker thuis geweest, doordat ik een dag minder ben gaan werken, maar ook omdat ik eindelijk een paar weekenden had die niet waren volgepland met afspraken. Waar de ruimte eerst voelde als een bevrijding, merkte ik dat ik toch veel onrust had en me thuis ineens veel minder goed kon concentreren. Ik ergerde me vooral aan de vele spullen die overal maar leken rond te slingeren en waarvoor maar geen juiste vaste plek leek te zijn. Telkens als ik wilde beginnen met schrijven, zag ik uit mijn ooghoeken van alles mijn aandacht opeisen. Ontspannen was onmogelijk en het was tijd om te gaan opruimen. Door het vele opruimen en een crisismoment m.b.t. het vervangen van mijn laptop, kwam ik erachter dat ik best weer veel los te laten had.
Geen Marie Kondo
Dus in de afgelopen weekenden ben ik als een Marie Kondo aan de slag gegaan. Niet volgens de Marie Kondo-methode trouwens. Daar ben ik qua opruimen weer veel te ongeduldig en eigenwijs voor. Ik begin gewoon met de kast waarvan ik me inbeeld dat ik de meeste opluchting voel als die weer gesorteerd is. Ik ruim alles uit en zet het op tafel en neem dan eerst alles door. Als er dingen zijn die weg kunnen, gooi ik die meteen in een vuilniszak. Ik probeer ook spullen/paperassen die bij elkaar horen te sorteren. En hoe vaak kom ik niet dingen tegen die daar helemaal niet horen. Wat me tevens verbaast, is de hoeveelheid pennen die overal opduiken. Hoe vaak komt het niet voor dat, wanneer je een pen nodig hebt, je soms gewoon niks kan vinden.
Moeheid
Als ik bezig ben met ordenen, dan lijkt het wel even of er een bom is ontploft. Ik voel dan vaak ook een ongelofelijke moeheid over me heenkomen en soms zakt de moed me even helemaal in de schoenen. Waar ben ik aan begonnen, vraag ik me dan af. De boel zo laten is geen optie meer, dus dan wordt het even doorbijten.
Loslaten
Nadat ik klaar ben en alles weer zijn plek heeft, voel ik de opluchting. Opruimen is ook een proces van los laten. Dat loslaten is nodig om weer verder te komen. Ik geloof erin dat de energie in je huis stagneert als je kasten vol zitten met rommel die allang weg kan (zie ook filmpje over Feng shui van Marie Diamond). En tijdens het opruimproces komt ook het verleden weer voorbij. Net als het kijken naar oude foto’s. Even brengt het je weer terug naar een paar maanden geleden of soms naar een jaar of meer jaren terug. Soms is dat fijn, soms brengt het ook herinneringen aan mindere momenten terug of word je juist een beetje overvallen door gevoelens van nostalgie en gemis.
Wake-up call
Nu weet ik van mezelf dat ik niet zo goed ben in loslaten. Daarom kost echt grondig opruimen mij ook zoveel energie. Ook als ik een nieuwe telefoon moet, vind ik dat eerst altijd even vervelend. Het lijkt echter wel of de tijd er in mijn leven meer dan rijp voor is. Mijn laptop die ik acht jaar had, was ook aan vervanging toe, maar ik bleef het telkens maar uitstellen. Twee weken terug eindelijk mezelf opgepept om een nieuwe te kopen. Ik wilde de gegevens door professionals laten overzetten. Ik had er geen seconde bij nagedacht, dat dit zou kunnen mislukken. In mijn geval was dat dus wel zo toen ik thuiskwam met mijn nieuwe laptop.En nee heel suf, ik had het niet gecontroleerd in de winkel. Mijn oude laptop had ik achtergelaten in de winkel en die hadden ze al laten vernietigen toen ik vrij snel na thuiskomst belde.
Ik kan je vertellen dat ik wel even compleet in paniek was. Gehuild en zelfs even geschreeuwd. Uiteindelijk bleek de schade gelukkig mee te vallen. Veel foto’s heb ik nog kunnen vinden op een paar oude telefoons. En in de mail bleken ook nog veel belangrijke documenten terug te vinden te zijn.
Reflectie
De hele dramasituatie was wel even een wake-up-call van het universum om eens goed te reflecteren over mijn gehechtheid aan het verleden. Natuurlijk vinden veel mensen het heel naar als je niet meer over bepaalde stukken kunt beschikken doordat je ze op wat voor manier ook kwijtraakt. Vooral foto’s. Alleen hoe vaak kijk je nu echt naar de foto’s van jaren geleden? De mooiste heb je waarschijnlijk al gedeeld met anderen of op social media gezet. Het is de wetenschap dat je altijd kunt kijken. Dat het er is. Pas als je wordt geconfronteerd met het feit dat het weg is, wordt het een moeilijk iets.
Nieuwe fase
Eigenlijk kun je wel stellen dat het daadwerkelijke moment van loslaten even het meest pijnlijk is. Dan slaat de twijfel toe. Ik geef mezelf de tijd om aan dat gevoel te wennen en spreek me bemoedigend toe dat het soms nu eenmaal nodig is om dingen te laten gaan. Dit omdat er misschien wel een nieuwe fase aanbreekt, die nieuwe en positieve dingen met zich mee gaat brengen. Afscheid nemen doet altijd een beetje pijn. Die pijn daar groeien we van en maakt ons tot wie we nu zijn.
| Fengshui tips van Marie Diamond: Marie Diamond is een feng shui-expert die ook benadrukt dat je huis een belangrijke reflectie van je leven kan zijn. Door aandacht aan de balans in je huis te besteden kun je ook meer overvloed en harmonie in je leven creëren. Feng shui is een Chinese filosofie die leert welke invloeden de mens en de omgeving positief beïnvloeden en welke juist een negatief effect kunnen hebben. In het korte onderstaande filmpje kun je er meer over te weten komen. Misschien brengt het je ook op ideeën voor je eigen huis en leefstijl? |
